4. przystanek: Przecięty meander

Na końcu krótkiego odgałęzienia ścieżki edukacyjnej w kierunku Odry zachwyci nas widok na rozległe żwirowe aluwia. Są to naniesione osady z pierwszego meandru, który został wypłukany i aż do tego miejsca naniósł je prąd rzeczny. Szyję meandru w roku 1997 przecięła powódź, przez co erozja boczna brzegów jeszcze przybrała na sile. Najcenniejszym gatunkiem zwierzęcia na tym obszarze jest rzadki pająk – wymyk brzegowy – który w Czechach występuje wyłącznie w kilku miejscach. Musimy się więc zadowolić jedynie widokiem na te żwirowe aluwia, ponieważ jeśli byśmy na nie weszli, zniszczylibyśmy jamki, w których samice wymyków zajmują się swoim potomstwem.

Następny przystanek

• Las łęgowy Wierzbina